Rode billetjes
Door: Anne
23 April 2009 | Spanje, Sevilla
Wauw, dat heeft lang geduurd! Maar dat betekent niets dan goeds hoor, heb het gewoon ontzettend druk met allemaal leuke dingen! Mijn Spanje-avontuur duurt tenslotte nog maar twee weekjes en ik wil er nog zo veel mogelijk van genieten. Het weer is compleet omgeslagen in vergelijking met vorige week: het is nu zo´n 30 graden en daarom spenderen we haast elke middag lekker luierend/lezend/kletsend/studerend/zonnend/etend aan de kant van de rivier. Daar zit heel de jeugd van Sevilla allemaal op een rijtje, in bikini (lees: buitenlander) of in opgestroopte kleding (lees: Sevillaan of buitenlander die zijn bikini vergeten is). Vandaag heb ik het voor het eerst ook aangedurfd om in bikini te gaan, omdat ik dringend van mijn korte-broek-afdruk op mijn benen af wilde. Dus nu zijn mijn billetjes verbrand ^^ en zit ik hier dus een beetje heen en weer te hoppen op de stoel.
Hierna hoop ik nog eventjes met de meiden te gaan shoppen voor een jurk voor Feria! Ja, ik had me dus vergist, in zowel Feria als Semana Santa (dat krijg je dus als je zo weinig Spaans spreekt en in slaap valt als je grammaticalerares praat): Feria begint volgende week (en niet twee weken geleden) en dát is het feest met de grote tenten en dag en nacht feest. Oh en Kim en ik hebben een uitnodiging voor één van de privé tenten weten te krijgen (via via via, wij zijn zeer dankbaar)! En eenmaal daarin schijn je voor meer en meer tenten uitgenodigd te worden dus dat wordt de hele week doordansen! Beetje jammer dat ik nog niet eens de basisstapjes van Sevillanas weet, maar dat zal vast vanzelf komen naarmate de week vordert. En aangezien school heeft besloten ons maar één dag in die hele week vrij te geven zal dat vast een productief weekje worden, *ahum*.
Verder loop ik hier nu de hele dag rond op slippertjes en met de ultieme extranjero-look, maar het kan me echt even niets schelen want ik heb het gewoon HEET. Ik kan me niet voorstellen hoe het hier is als het in de zomer bijna 50 graden(!) wordt! Gelukkig ben ik dan allang weer in mijn koele thuislandje. Maar goed, we hadden dus met een paar meiden besloten zaterdag naar het strand in Cádiz te gaan, twee weken was ik daar met de trein heen gegaan en dat was heel goed te doen. Het enige was dat we toen geen zwemkleding bij ons hadden en het weer tegen verwachting toch heel goed bleek (noooo)... dus nu wilden we die fout goedmaken, maar nee hoor: dit weekend schijnt het weer wéér om te slaan en absoluut geen strandweer te zijn.. Maar we gaan lekker toch! Dat betekent dus alweer geen lunch bij mijn host...
Ik heb het een beetje met haar opgegeven geloof ik. De hele klaagparade ga ik hier niet neerzetten want ik voel me altijd zo schuldig als ze daarna weer aardig tegen me doet. De beste omschrijving is gewoon dat ze twee extreem verschillende gezichten heeft en ik niet weet welke ik nou moet geloven. En het eten is smerig (eindelijk, het is er uit) en ik heb last van mijn maag, en het is veel te lekker weer om minstens twee uur te spenderen aan naar huis gaan en op smerig, maagkwellend voedsel (overdrijven is een vak) te wachten en dus twee overheerlijke uren zon te missen!
Ohja! Papa, mama en Tom waren hier voor een volle zaterdag-en-omgeving en we hebben letterlijk bijna álles gedaan wat ik in de zeven weken voordat zij kwamen gedaan had. Wat ietwat frustrend was, maar goed. Ze hadden een prachtig hotel (zodra ik de kamer inliep heb ik meteen maar besloten dat ik bij hen sliep die nachten) en Tom de luie puber sliep liever uit dan dat hij ontbeet dus kon ik zijn portie oppeuzelen bij het ontbijtbuffet.. hmjammie! Daarna veel gelopen, langs alle mooie plekjes van Sevilla: de katedraal, Plaza de España, de universiteit, de tuinen van Murillo, mijn school, plaza Nueva , Torre del Oro, barrio Santa Cruz en een rondleiding meegepikt in de stierenvechters arena. Tijdens al dat gecultureel zelfs nog tijd gehad om te winkelen, pealla gegeten onder de sinaasappelbomen, een siesta gehad én ´s avonds een soort van tapas gegeten (omdat opeens alle tapasbars in Sevilla op onze route besloten om dicht te zijn). Er is zelfs een filmpje gemaakt, dus dat wordt een dia-voorstelling mét film over twee weken.
Wauw en over 13 daagjes kom ik alweer thuis (dit ding hiernaast zegt 14 maar ik tel de dag die al begonnen is niet meer mee).. dat voelt heel erg dubbel. Heb ontzettend veel zin om naar huis te gaan maar wil tegelijkertijd ook weer niet weg! De stad voelt nu namelijk tocht echt wel als mijn thuis. Of in ieder geval niet een plek van meer dan 2000 km weg.. Het zal zo raar zijn om niet meer eventjes de stad in te gaan om tapas te halen, om niet meer ´s avonds naar de Buddha Bar te kunnen, niet meer eventjes mijn vriendinnen van hier ophalen om naar de bioscoop te gaan, om niet meer urenlang te lopen, haha. En ik ga echt een probleem krijgen als ik terug ga wat mijn tas betreft.. heb mijn ouders ongeveer al 10 kilo mee terug gegeven (hoop ik) maar ondertussen ook al weer voor zo´n 15 kilo dingen gekocht... help! Kim en ik zijn nu al aan het bedenken wat we achterlaten en wat de zwaarste dingen zijn die we aan kunnen trekken zodat we als sneeuwpoppen (maar dan in extreme hitte) naar het vliegtuig waggelen. Da´s ook weer een avontuur op zich;)
Okee, ik heb écht geen tijd meer, de schoonmaaksters van de school kijken al zeer gemeen naar me en ik denk ook een gekookt hoofd want ik kan zo snel niets meer bedenken over de afgelopen drie weken (dit is waarom ik thuis (bijna) alles bijhou in een mijn ´scrapbook´; ik heb een geheugen als een zeef) dus ik ga weer stoppen..
Een hele dikke zweterige kus (hehe), ik hoop dat jullie genoten hebben van deze langverwachte, haast informatieloze blog^^ TOT OVER 13 DAAGJES!
Hierna hoop ik nog eventjes met de meiden te gaan shoppen voor een jurk voor Feria! Ja, ik had me dus vergist, in zowel Feria als Semana Santa (dat krijg je dus als je zo weinig Spaans spreekt en in slaap valt als je grammaticalerares praat): Feria begint volgende week (en niet twee weken geleden) en dát is het feest met de grote tenten en dag en nacht feest. Oh en Kim en ik hebben een uitnodiging voor één van de privé tenten weten te krijgen (via via via, wij zijn zeer dankbaar)! En eenmaal daarin schijn je voor meer en meer tenten uitgenodigd te worden dus dat wordt de hele week doordansen! Beetje jammer dat ik nog niet eens de basisstapjes van Sevillanas weet, maar dat zal vast vanzelf komen naarmate de week vordert. En aangezien school heeft besloten ons maar één dag in die hele week vrij te geven zal dat vast een productief weekje worden, *ahum*.
Verder loop ik hier nu de hele dag rond op slippertjes en met de ultieme extranjero-look, maar het kan me echt even niets schelen want ik heb het gewoon HEET. Ik kan me niet voorstellen hoe het hier is als het in de zomer bijna 50 graden(!) wordt! Gelukkig ben ik dan allang weer in mijn koele thuislandje. Maar goed, we hadden dus met een paar meiden besloten zaterdag naar het strand in Cádiz te gaan, twee weken was ik daar met de trein heen gegaan en dat was heel goed te doen. Het enige was dat we toen geen zwemkleding bij ons hadden en het weer tegen verwachting toch heel goed bleek (noooo)... dus nu wilden we die fout goedmaken, maar nee hoor: dit weekend schijnt het weer wéér om te slaan en absoluut geen strandweer te zijn.. Maar we gaan lekker toch! Dat betekent dus alweer geen lunch bij mijn host...
Ik heb het een beetje met haar opgegeven geloof ik. De hele klaagparade ga ik hier niet neerzetten want ik voel me altijd zo schuldig als ze daarna weer aardig tegen me doet. De beste omschrijving is gewoon dat ze twee extreem verschillende gezichten heeft en ik niet weet welke ik nou moet geloven. En het eten is smerig (eindelijk, het is er uit) en ik heb last van mijn maag, en het is veel te lekker weer om minstens twee uur te spenderen aan naar huis gaan en op smerig, maagkwellend voedsel (overdrijven is een vak) te wachten en dus twee overheerlijke uren zon te missen!
Ohja! Papa, mama en Tom waren hier voor een volle zaterdag-en-omgeving en we hebben letterlijk bijna álles gedaan wat ik in de zeven weken voordat zij kwamen gedaan had. Wat ietwat frustrend was, maar goed. Ze hadden een prachtig hotel (zodra ik de kamer inliep heb ik meteen maar besloten dat ik bij hen sliep die nachten) en Tom de luie puber sliep liever uit dan dat hij ontbeet dus kon ik zijn portie oppeuzelen bij het ontbijtbuffet.. hmjammie! Daarna veel gelopen, langs alle mooie plekjes van Sevilla: de katedraal, Plaza de España, de universiteit, de tuinen van Murillo, mijn school, plaza Nueva , Torre del Oro, barrio Santa Cruz en een rondleiding meegepikt in de stierenvechters arena. Tijdens al dat gecultureel zelfs nog tijd gehad om te winkelen, pealla gegeten onder de sinaasappelbomen, een siesta gehad én ´s avonds een soort van tapas gegeten (omdat opeens alle tapasbars in Sevilla op onze route besloten om dicht te zijn). Er is zelfs een filmpje gemaakt, dus dat wordt een dia-voorstelling mét film over twee weken.
Wauw en over 13 daagjes kom ik alweer thuis (dit ding hiernaast zegt 14 maar ik tel de dag die al begonnen is niet meer mee).. dat voelt heel erg dubbel. Heb ontzettend veel zin om naar huis te gaan maar wil tegelijkertijd ook weer niet weg! De stad voelt nu namelijk tocht echt wel als mijn thuis. Of in ieder geval niet een plek van meer dan 2000 km weg.. Het zal zo raar zijn om niet meer eventjes de stad in te gaan om tapas te halen, om niet meer ´s avonds naar de Buddha Bar te kunnen, niet meer eventjes mijn vriendinnen van hier ophalen om naar de bioscoop te gaan, om niet meer urenlang te lopen, haha. En ik ga echt een probleem krijgen als ik terug ga wat mijn tas betreft.. heb mijn ouders ongeveer al 10 kilo mee terug gegeven (hoop ik) maar ondertussen ook al weer voor zo´n 15 kilo dingen gekocht... help! Kim en ik zijn nu al aan het bedenken wat we achterlaten en wat de zwaarste dingen zijn die we aan kunnen trekken zodat we als sneeuwpoppen (maar dan in extreme hitte) naar het vliegtuig waggelen. Da´s ook weer een avontuur op zich;)
Okee, ik heb écht geen tijd meer, de schoonmaaksters van de school kijken al zeer gemeen naar me en ik denk ook een gekookt hoofd want ik kan zo snel niets meer bedenken over de afgelopen drie weken (dit is waarom ik thuis (bijna) alles bijhou in een mijn ´scrapbook´; ik heb een geheugen als een zeef) dus ik ga weer stoppen..
Een hele dikke zweterige kus (hehe), ik hoop dat jullie genoten hebben van deze langverwachte, haast informatieloze blog^^ TOT OVER 13 DAAGJES!
-
23 April 2009 - 18:54
Oma:
Bedankt weer hoor voor je informatie en fijn voor je dat het lekker weer is. Dag mijn grote kleindochter. Kusjes.:D -
24 April 2009 - 06:11
Nandi:
AAAAAH NOG MAAAR 13 DAGEN!!!! -
24 April 2009 - 11:02
Opa:
te veel bagage kun je te voren al als pakketpost (tot 10 kilo) versturen. Schijnt niet zo duur te zijn. Als je terugkomt zijn wij in Griekenland. Prettige tijd nog xxx -
24 April 2009 - 11:51
Anne:
ja weet ik, maar dat heeft een vriendin van mij ook eens gedaan en dat pakket is nooit aangekomen.. en dat heb ik wel meer gehoord. Dus dat risico wil ik niet nemen:P maar bedankt:D -
24 April 2009 - 12:15
Marith:
Hee lieverdje!
Wat leuk weer war van je te lezen :D fijn dat het nu zo mooi weer is! en dat je het zo naar je zin hebt :) snap dat je het daar gaat missen maar ik ben ook wel blij dat je weer terug komt hoor :D
Knuffie,
Marith -
24 April 2009 - 20:14
Azzi:
Anne panne :D
Zo leuk al je info!, maar kan niet wachten om je weer te zien! we gaan echt ff wat doen:D
dikke kus -
26 April 2009 - 12:09
Daf:
An!
Nog maar... 2 weekjes!
WEHOEEEE. Ah, dat betekent dat ik over een week al naar Istanbul ga! AAHHH.
ikmisje!
xxxxxxxxx dikke kus -
27 April 2009 - 20:48
Papa:
tja de mannen komen er weer bekaaid af in deze reisverhalen dus daarom een ingezonden verzoek om nóg één reisverhaal met als onderwerp: hóe zit dat met die spaanse goden ;)?????
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
